Ouderpardon

Een kind is in een wip gemaakt en voor opvoeden heb je geen diploma’s nodig. Ouders doen maar wat: ze imiteren hun eigen vaders, moeders en voeders of doen juist heel erg hun best om dat vooral niet te doen. 

Maar wat komt er dan terecht van de rechten van het kind? En wat betekenen die voor onze plichten als ouder? 

In Ouderpardon onderzoekt theatermaker Minou Bosua deze prangende vragen over ouderschap en opvoeding. Met een gloedvolle mix van cabaret, opera, muziek en documentaire ontstaat een theatrale rechtszaak voor volwassenen waarin de stem van het kind letterlijk gehoord wordt. Tijdens de voorstelling speelt steeds weer een ander kinderensemble mee uit de regio.

Het libretto van deze humorvolle ‘volksopera’ is gebaseerd op de levensechte ervaringen van kinderrechters, jongeren en ouders. Met nieuwe muziek van componisten Sinem Altan en Robbert Klein. 

Ouderpardon is het derde deel van het theaterdrieluik van theatergezelschap MINOUX. Na de komische en ontroerende eerste twee delen, Moeder mag niet dood en Niet de vaders, is het nu tijd om de kinderen een stem te geven.

De media over Ouderpardon
"Een betekenisvolle theaterdocumentaire, waarin het ouderschap van meerdere, soms verrassende kanten wordt belicht. Als energieke gastvrouw houdt Bosua de vaart erin en zorgt voor de nodige humor en relativering." (Volkskrant ★★★★)

"Met Ouderpardon behandelt Bosua een groot en onverminderd prangend probleem. Want als er ergens een crisis is, dan toch in de jeugdzorg."  (NRC ★★★★)

"Waar de voorstelling in uitblinkt is het doorbreken van het taboe op kritiek hebben op je ouders – en het taboe op een ‘falende’ ouder te zijn. Net als in Niet de vaders slaagt Minoux er zo uitstekend in om een gevoelig onderwerp op theatrale wijze bespreekbaar én invoelbaar te maken." (Theaterkrant)