Met mij
-
zo 7 sep ’2513:00 - 17:00Duur 10 minutenTheatercafé
In deze theatrale audio-installatie belt een vrouw nog een laatste keer naar haar geliefde, naar zijn antwoordapparaat: om nog één keer zijn stem te horen. Ze praat tegen hem over het dagelijks leven zonder hem. De poëtische monoloog vormt een portret van een vrouw die na zijn plotselinge overlijden afscheid moet nemen van haar geliefde. Het is een zoektocht naar troost en perspectief in diepe wanhoop.
Op de open dag betreedt het publiek één voor één de persoonlijke ruimte van iemand die er niet meer is. Er gaat een telefoon, het publiek kan gaan zitten op de zetel en luisteren naar de voicemailberichten die de weduwe inspreekt. Ondertussen speelt er surround een soundscape van de geluiden die je blijft horen als iemand er niet meer is.
“Lief, De eerste weken dat je weg was, waren er onophoudelijk mensen in huis. De radio stond aan, er was koffie en er was altijd bedrijvigheid in de keuken. Nu is het stil.”
Het idee voor deze audio- installatie is ontstaan vanuit een persoonlijk verhaal: we kregen allebei, op een andere manier, te maken met verlies en rouw. We merkten dat er in de wereld om ons heen weinig ruimte is voor dat verdriet. Rouwen is iets wat we niet (meer) publiekelijk doen, maar achter gesloten gordijnen. In de toenemende seculiere samenleving lijkt er steeds minder ruimte voor rituelen die ons troosten. We stelden onszelf de vraag hoe we in de moderne samenleving rituelen kunnen vormen, die ons richting geven bij rouw. Deze voorstudie is hier een eerste vorm van. Het publiek luistert naar berichten die zich bewegen tussen vasthouden en verder gaan, tussen rauwe pijn en berusting en betreedt zo niet alleen iemands ruimte, maar ook iemands gedachten en herinneringen.
Credits
Stemmen Gerard Luijkenaar en Liesbeth Reeser Mogelijk gemaakt door Carte Blanche en Parktheater Dank aan Mona Thijs en Vitória Aquino
BIJ DEZE VOORSTELLING
