STUK

De jongens van 155 willen bij elkaar zijn, dingen samen doen en weer een groep zijn, maar ze voelen geen enkele controle over de situatie. Het is alsof de vloer telkens onder ze vandaan wordt getrokken. Alsof iemand anders ze bestuurt met touwen en alsof mensen liever naar een scherm kijken dan naar hen.

Wat is nog de waarde van een echte ervaring als je deze niet live kan delen? Hoe dicht moet je bij iemand zijn voordat het echt anders voelt dan een beeldscherm? De jongens gaan sowieso door tot het stuk is.

Uit de pers:

Pielen, keten, slap ouwehoeren, eindeloos achter de computer zitten en onweerstaanbaar grappige ongein uithalen, met absurdistische humor en een tikkie lullige uitstraling als maf tegenwicht voor de glamoureuze glimlach waarmee ze hun plots opborrelende break- en b-boychoreografieën uitvoeren. (…) Stuk is even grappig als slim. (NRC ★★★★)

Stuk is zo strijdvaardig en kwetsbaar, ingetogen en uitbundig. (Theaterkrant)

De mannen zijn waanzinnig sterk in breakdance, maar weten ook prima hun mannetje te staan met vrije dans, live video en muziek. (…) Stuk is het bewijs dat er ook mooie dingen ontstaan in tijden van corona. (I Love Theater ★★★★)

• Veilig naar het theater: bekijk de coronamaatregelen voor een veilig en verantwoord theaterbezoek
• De voorstellingstekst in de programmakrant is van de productie Controle, die op een nader te bepalen  moment geprogrammeerd wordt