Als vrouwen vrienden zijn

Het Amsterdamse Theater Bellevue biedt plek aan talentvolle toneelauteurs en heeft als missie om nieuw Nederlandstalig repertoire op de planken te brengen. Hannah van Wieringen (1982) schrijft aan een veelzijdig oeuvre, dat toneel, proza en poëzie omvat. “Gulzige, dansende zinnen die je in het verhaal zuigen”, schreef De Standaard. 
Twee vrienden ontmoeten elkaar. Dertien keer. In dertien maanden. Op een terras, het strand of in een suikerbietenveld bezien zij hun levens. Op een licht bitterzoete manier bespreken zij wat hen bezighoudt. Global warming, magenta broekpakken, octopussen, verliefd zijn.... Gewone dingen eigenlijk. Tussen de regels door halen ze adem bij elkaar. Kan een vriendschap zo intens vanzelfsprekend zijn dat je bijna vergeet hoe bijzonder het is?

Uit de pers:
"Een hartverwarmende ode aan vrouwenvriendschap" (De Volkskrant ★★★★)
"Dertien keer de diepte in" (Het Parool)
"[...] Ze zijn aan elkaar gewaagd: beurtelings uitdagend, hoopvol, uitbundig of juist heel stil." (Noordhollands Dagblad)
''Als Hannah van Wieringen een nieuwe theatertekst schrijft, wil je daar – denkbeeldig – een ‘unboxing video’ op YouTube aan wijden: de woorden één voor één uitpakken, ze uit het knisperende plastic tillen en voor je uitstallen'' (NRC ★★★★★)
"Hier wordt getoond hoe groots een vriendschap tussen vrouwen kan zijn. Hoeveel rust en wederzijdse acceptatie deze kan omvatten." (De Groene Amsterdammer)

• Regie: Matijs Jansen. Met: Janneke Remmers en Eva Marie de Waal.
• Excl. consumptie