Now here, Now always

Marco Goecke begon in de herfst van 2020 aan The Big Crying, zijn meest persoonlijke werk kort na de dood van zijn vader. The Big Crying is hoekig, pulserend en explosief op de muziek van Tori Amos. Nerveuze, trillende armbewegingen als fladderende vlindervleugels vangen de onpeilbare emotie van rouw.

De Canadese fotograaf Andrew Skeels is met een rijke achtergrond in dans en onderzoek niet gebonden aan één bewegingsstijl. Hij legt de nadruk op samenwerking en creëert structuren die vaak worden gevormd door breekpunten of botsingen als gevolg van onevenwichtigheid. Vaak staat vloeiend partner- en groepswerk centraal dat met meesterlijke precisie wordt ontwikkeld.

Met Cacti draagt Alexander Ekman op een amusante manier het publiek uit om na te denken over moderne dans als kunstvorm. Zestien dansers staan gevangen op enorme tegels, terwijl ze rennen, vallen, kronkelen en proberen te ontsnappen aan hun onzichtbare gevangenissen, om uiteindelijk elk een cactus te bemachtigen. Een vrolijke parodie op de grotere excessen van de danskunst.

• gratis inleiding (19:15 uur)