Second Life

Jasper van Luijk plaatst het liefdespaar middenin een dwingend krachtenveld aan beeld, geluid en choreografie. De komst van een cameraman zorgt ervoor dat de dynamiek tussen de dansers op het toneel verandert. Het registreren van beweging zet een keten aan reacties in gang en neemt het publiek mee in een parallelvertelling op beeld. De dansers raken verzeild in een zoektocht naar houvast en identiteit waarin hun liefde plaatsmaakt voor egocentrisme. Ze dansen beide de rol van hun leven, maar wanneer het doek valt is er geen weg meer terug.

Van Luijk beweegt zich op het snijvlak van toneel en film en vangt op intrigerende wijze een hedendaagse choreografie op beeld. Vanuit welk perspectief bekijkt het publiek de rol van de cameraman? En hoe verhouden de dansers zich tot elkaar als hun relatie transformeert? Is het een dansvoorstelling of een film?