True Copy

Geert Jan weet gedurende meer dan twintig jaar de kunstwereld op te lichten. Dit doet hij zo overtuigend dat kunstenaars als Picasso en Appel nietsvermoedend echtheidscertificaten uitschrijven bij werk dat hij maakt. Zelf zegt hij erover: ‘Ik ben geen oplichter, ik ben een verlichter. Ik denk dat ik hen best wat werk uit handen heb genomen’.

Vandaag de dag hangen er in musea over de hele wereld nog steeds werken waarvan niemand vermoedt dat ze eigenlijk van Geert Jan komen. Een spelfout in een certificaat dat hij uitschrijft bij een werk ‘in de stijl van’ Chagall doet hem uiteindelijk de das om.

In True Copy toont BERLIN het interne radarwerk van een complexe man, dat als handleiding dient om onder andere de hypocrisie binnen de kunstwereld bloot te leggen. Welke waarde heeft de waarheid nog? Is het soms niet verfrissender om mee te gaan in een mooi vormgegeven leugen?